• 
•  

Ferdydurke – powieść Witolda Gombrowicza, przetłumaczona na wiele języków, jedna z najbardziej znanych polskich książek na świecie. To gra bezformia z formą lub odwrotnie. Trzydziestoletni Józio – amorficzna postać zostaje wrzucony w wir formy to w szkole, to u Młodziaków, to u ciotki i wujka, wszystkiemu się dziwi, a dziwiąc się kształtuje i przyjmuje jakąś formę.

To nie tylko książka o formie, to również wielka drwina z konwenansów, literatury, książka, która pochwala niedojrzałość. Walka  niedojrzałości z dojrzałością, gęby z gębą, miny z miną, nowoczesności z klasycznością, walka z konwenansami, a do tego kpina z literatury i nauczycieli. Gombrowicz napisał Ferdydurke w 1937 r. przed swoim wyjazdem do Argentyny, to jedna z najważniejszych jego powieści. Tutaj można przeczytać artytkuł, który bardziej przybliży Ferdydurke i autora.

Dzieło Gombrowicza jest ogromnym wyzwaniem dla reżyserów, aktorów. Mimo, że premiera spektaklu odbyła się w 1998 roku, z zapartym tchem czekałem przedstawienia groteskowej powieści, jaka będzie interpretacja Gombrowicza, a później jaki będzie odbiór publiczności. Czy któryś z bohaterów chwilowo zaistnieje na scenie? 

        Uczniowie z  klas III  i IV technikum z Zespołu Szkół Budowlanych w Mielcu obejrzeli spektakl „Ferdydurke” ,oparty na powieści awangardowej Witolda Gombrowicza, który odbył się w Samorządowym Centrum Kultury w Mielcu.  Spektakl był niezwykłą lekcją języka polskiego. Dzieło Gombrowicza było ogromnym wyzwaniem dla reżyserów i  aktorów. Spektakl był ściśle związany z książką, ale nie niewolniczo. Kilka momentów jest indywidualnych, mających gombrowiczowski charakter. Powieść Witolda Gombrowicza, przetłumaczona na wiele języków, jedna z najbardziej znanych polskich książek na świecie. To gra bezformia z formą lub odwrotnie. Trzydziestoletni Józio – amorficzna postać zostaje wrzucony w wir formy to w szkole, to u Młodziaków, to u ciotki i wujka, wszystkiemu się dziwi, a dziwiąc się kształtuje i przyjmuje jakąś formę. Spektakl pozwolił uczniom zrozumieć dzieło wybitnego artysty. Organizatorkami  edukacji przez sztukę były nauczycielki języka polskiego: Grażyna Paduch i Jadwiga Stala – Dudek.